به نقل از «مهر»

عمل جراحی برای سالمندان پرریسک خطرناک است

تاریخ انتشار: ۴ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۲۶۴۷۳۹

به گزارش خبرنگار مهر به نقل از مدیسن نت، یک مطالعه جدید در ایالات متحده نشان می‌دهد سالمندانی که ضعیف هستند یا از زوال عقل رنج می‌برند، با میزان مرگ و میر بالایی در سال بعد از یک عمل جراحی بزرگ روبرو هستند.

محققان دریافتند که در بین افراد ۶۵ سال و بالاتر که بین سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۷ تحت عمل جراحی بزرگ قرار گرفتند، ۱۳ درصد در سال بعد جان خود را از دست دادند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

و برخی از سالمندان در معرض خطر خاصی قرار داشتند: میزان مرگ و میر یک سال بعد در میان افراد مسن ضعیف ۲۸ درصد و در میان افراد مبتلا به زوال عقل احتمالی نزدیک به ۳۳ درصد بود.

اینکه این عمل جراحی تا چه حد منجر به مرگ این افراد شده است، مشخص نیست.

دکتر «توماس گیل»، محقق ارشد از دانشکده پزشکی ییل کنتیکت، گفت: «در طی یک سال، ایجاد ارتباط مستقیم مرگ و میر با جراحی سخت‌تر است. اما احتمالاً این عمل‌ها اغلب نقش مهمی در بدتر شدن سلامتی افراد مسن دارند.»

گیل گفت: «نرخ کلی مرگ و میر در گروه مورد مطالعه، با ۱۳ درصد در طول یک سال، به طور قابل توجهی بالاتر از آن چیزی است که برای افراد همسن آنها انتظار می‌رود.»

وی افزود: «مشکل بزرگ‌تر این است که آسیب‌پذیرترین سالمندان به مراقبت بهتر قبل و بعد از عمل جراحی نیاز دارند.»

به گفته گیل، «در ابتدا، بیماران سالمند باید از نظر ضعف یا زوال عقل زودرس که اغلب تشخیص داده نمی‌شود، قبل از یک جراحی انتخابی ارزیابی شوند.»

به عنوان مثال، کسانی که علائم ضعف دارند مانند وزن کم، آهسته حرکت کردن یا خستگی، ممکن است از درمان مربوط به بهبود تناسب اندام خود بهره ببرند. به گفته گیل، متخصصان بیهوشی ممکن است تصمیمات متفاوتی در مورد نوع بیهوشی مورد استفاده در طول عمل، بر اساس اطلاعات ارزیابی‌های قبل از جراحی بگیرند.

این یافته‌ها بر اساس یک نمونه ملی از ۹۹۲ فرد مسن ۶۵ سال و بالاتر است. همه آنها حداقل بین سالهای ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۷ تحت یک عمل جراحی بزرگ قرار گرفتند.

جای تعجب نیست که میزان مرگ و میر یک سال بعد از جراحی اورژانسی بسیار بیشتر از بعد از عمل‌های انتخابی بود: حدود ۲۲٪ در مقابل ۷٪. همچنین، سن تفاوت زیادی در میزان مرگ و میر ایجاد کرد: احتمال مرگ افراد در دهه ۸۰ و ۹۰ سالگی بین ۲.۵ تا ۶ برابر بیشتر از افراد ۶۰ ساله بود.

اما سن تمام ماجرا نبود. این مطالعه نشان داد که ضعف یک عامل اصلی بود: از بین افراد مسن که ضعیف نبودند، تنها ۶ درصد در سال بعد از جراحی جان خود را از دست دادند؛ در مقابل ۲۸ درصد از افرادی که ضعیف بودند.

در همین حال، نرخ مرگ و میر در میان افرادی که هیچ نشانه‌ای از زوال عقل نداشتند، کمتر از ۱۲ درصد بود، در حالی که در میان افرادی که احتمال زوال عقل داشتند، این رقم تقریباً ۳۳ درصد بود.

محققان اذعان می‌کنند هیچ کدام از اینها به این معنی نیست که افراد مسن با آن شرایط نباید جراحی شوند.

کد خبر 5617141

منبع: مهر

کلیدواژه: عمل جراحی سالمندی زوال عقل وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی ویروس کرونا واکسن کرونا آمار کرونا ویروس آنفلوانزا سازمان بیمه سلامت سازمان غذا و دارو مسمومیت طرح دارویار بهرام عین اللهی پارکینسون درمان ناباروری دندانپزشکی پوکی استخوان میزان مرگ و میر میان افراد عمل جراحی افراد مسن زوال عقل سال بعد یک سال

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۲۶۴۷۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آمار باورنکردنی بیماران مبتلا به دیابت در کشور

دکتر حسام‌الدین علامه با بیان اینکه آمار و ارقام حاکی از این است که ۱۵ تا ۳۴ درصد دیابتی‌ها در مدت‌زمان بیماری، به زخم‌های مزمن دچار می‌شوند، افزود: حدود ۱۵ درصد افراد دیابتی به زخم پا دچار می‌شوند و ۱۵ درصد این افراد نیز درجاتی از قطع پا را تجربه می‌کنند.

به گزارش ایسنا، وی با بیان اینکه زخم‌های مزمن ۳ دسته «عمده» و یک دسته «نادرتر» دارند، اظهار کرد: زخم‌های دیابتی در صدر دسته «عمده» قرار می‌گیرند؛ زخم‌های دیابتی، زخمی است که در صورت کنترل نشدن دیابت در افراد مبتلا به این بیماری در گذر زمان، ابتدا «نوروپاتی» و سپس زخم ایجاد می‌شود. اگر افراد مبتلا به دیابت از پای خود به خوبی مراقبت نکنند، در وهله نخست به «نوروپاتی» یعنی کاهش حس محیطی پا و در وهله دوم به زخم پای دیابتی مبتلا می‌شوند.

وی با بیان اینکه زخم‌های عروقی دومین عامل ابتلا به زخم‌های مزمن هستند، اظهار کرد: زخم‌های عروقی به ۲ دسته «ایسکمیک» (شریانی) و «وریدی» تقسیم می‌شوند. بررسی‌ها بیانگر این است که دیابت یکی از عوامل اصلی ایجادکننده زخم‌های شریانی است. همچنین زخم‌های وریدی به دلایل نارسایی‌های عروق وریدی مانند «واریس» ایجاد می‌شود. چاقی، نارسایی‌های قلبی‌عروقی و برخی از سرطان‌ها که در سیستم «لنف ادم» اختلال ایجاد می‌کنند نیز سبب ابتلا به زخم‌های مزمن وریدی می‌شوند.

علامه با بیان اینکه سومین عاملی که منجر به زخم‌های مزمن می‌شود، زخم‌های «فشاری» یا «بستر» هستند؛ افزود: طبیعی است که تعداد سالمندان یک جامعه با افزایش شاخص امید زندگی زیاد می‌شود. در چنین شرایطی، انتظار داریم بیماری‌هایی که منجر به استراحت مطلق سالمندان می‌شود به ویژه در سالمندانی که سکته کرده‌اند و دارای اختلالات حرکتی هستند و یکجانشین شده‌اند، منجر به زخم بستر یا فشاری شود. همچنین افرادی که دارای معلولیت هستند و به ناچار در یک وضعیت خاص قرار می‌گیرند، اغلب دچار زخم مزمن می‌شوند.

مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علوم‌پزشکی تهران درباره زخم‌های مزمن «نادر» نیز گفت: برخی از سرطان‌ها منجر به زخم‌های مزمن می‌شوند که این زخم‌ها جزو موارد نادر زخم‌های مزمن هستند. همچنین برخی از بیماری‌های صعب‌العلاج می‌توانند زخم مزمن ایجاد کنند.

وی با بیان اینکه برآورد‌ها بیانگر این است که حدود ۰.۸ تا ۱.۵ درصد از افراد جامعه به زخم‌های مزمن دچار می‌شوند، خاطرنشان کرد: آمار و ارقام حاکی از این است که ۱۵ تا ۳۴ درصد از دیابتی‌ها در مدت‌زمان بیماری، به زخم‌های مزمن دچار می‌شوند. در حال حاضر، ۷ میلیون دیابتی در کشور زندگی می‌کنند؛ با توجه به جمعیت ۸۵ میلیون نفری کشور و احتمال ابتلای ۱۵ تا ۳۴ درصدی دیابتی‌ها به زخم پای دیابتی باید گفت به شرط در نظر گرفتن دیابت اثبات شده در حداقل ۷ میلیون نفر از جمعیت کشور، آنگاه حدود ۵۰ درصد از این افراد به «نوروپاتی» مبتلا می‌شوند.

مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علوم‌پزشکی تهران ادامه داد: نوروپاتی منجر به بی‌حسی ناحیه پا می‌شود؛ در نتیجه افراد مبتلا به دیابت نه تنها متوجه تروما و آسیب‌های وارده به پا نمی‌شوند، بلکه فرایند درمان بیماری به دلیل مشکلات حسی و خون‌رسانی نامناسب کاهش می‌یابد.

وی درباره قطع عضو زخم پای دیابتی نیز، گفت: حدود ۱۵ درصد از افراد دیابتی به زخم پا دچار می‌شوند و ۱۵ درصد از این افراد نیز درجاتی از قطع پا را تجربه می‌کنند. درجات قطع عضو زخم پای دیابتی شامل قطع یک بند انگشت تا قطع کامل پا می‌شود. با توجه به جمعیت افراد دیابتی کشور و آمار و ارقام مربوط به قطع عضو زخم پای دیابتی می‌توان گفت، حدود ۲۰۰۰ نفر در کشور به صورت سالانه درجاتی از قطع عضو پا را تجربه می‌کنند.